De Pen, Theo en Wima Meijs

 

 

Wij hebben de pen doorgekregen van Peter Markus.

Nu is het de bedoeling dat we iets over onszelf vertellen, maar ondertussen zijn we mee op motorweekend geweest in Lutzerath en hebben we min of meer vrijwillig doch verplicht de taak gekregen om een verslag van ons groepje te maken. Dus dan alles maar tegelijk. Wij zijn Theo (ziet dit jaar Abraham) en Wilma Meijs (47 jaar), wonen in de Pastoor Smitsstraat, dus vlak bij De Dorps (altèd hendig). Theo is werkzaam als zelfstandig meubelmaker in Olland en ik ben werkzaam bij Waterschap De Dommel te Boxtel. Wij hebben twee kinderen, Doy (19) en Maré(18), die al volop verkering hebben. Doy met Jessie uit Liempde en Maré met Jordy, unne zoon van Tonnie en Gerry Voets. Wij rijden ruim 4 jaar motor. Theo heeft een proefles met zijn verjaardag gekregen in 2005. Hij was meteen verkocht. Na wat pogingen toch geslaagd en een Suzuki Bandit gekocht. Na enkele keren achterop gezeten te hebben zelf lessen gaan nemen. Op examen gaan ging moeizaam. Eerste examen werd afgelast vanwege weeralarm (jan. 2007), tweede examen (febr. 2007)moest ik eigenlijk op carnavalsdinsdag. Ik zei tegen mijn instructeur; “dan mag ik nog helemaal niet rijden”, dus naar andere datum geschoven. Achteraf had het toch niet door kunnen gaan vanwege overlijden van mijn moeder. Derde examen (april 2007) GESLAAGD! We hadden al een Honda Hornet gekocht en kon ik eindelijk rijden! Hoe komen wij bij MC Olland terecht? Omdat Mari Leenderts, Prins Pap Mari d’n Urste werd en hij Theo had gevraagd voor adjudant, kwamen leden van de motorclub, na de onthulling, op receptie. Wij kregen een lidmaatschap van een jaar aangeboden en een mooie standaard. Nou het jaar is nog niet om dus vandaar dat we nu nòg lid zijn…………. Grapje natuurlijk, na zo’n gezellig Pinksterweekend blijven wij graag lid! Dat was het wel zo’n beetje, als je meer van ons wilt of moet weten, vraag het ons of mail naar meijsmeubelen@hetnet.nl . Misschien krijg je zelfs antwoord.

En dan nu het verslag van het weekend…..……. Het motorweekend 2011 Onze Theo had er heel veel zin in, ik vond het nog wat spannend. Nog nooit eerder mee gereden….. en we vonden het natuurlijk jammer dat Henny en Mari niet mee konden. Half 9 waren we bij de Dorps, als eerste van ons groepje dat bestond uit: Rien en Coby Bekkers, Rini v.d. Heijden, Henk Kersten en onze Theo en ikke. Toen Rini wel erg lang weg bleef toch maar even gebeld…..”Oh moeten we om half 9 aanwezig zijn? Ik heb die mail gemist! Voor Rini dus geen koffie meer. Wij waren de derde groep die vertrok. Henk was de voorrijder (en unne hele goeie!!). Ik voelde me toen we in d’n Boskant waren al op mijn gemak. Genieten dus. Na 380 km kwamen we bij het hotel in Lutzerath. Super weer en een voorspoedige, mooie rit. (alleen geen gebak bij de koffie gehad). ’s Avonds gezellig gebuurt. Mooie gelegenheid om wat leden te leren kennen.

Op zaterdag rond 10.00 uur aangereden. In totaal 258 km gereden, de moezelroute. Super mooi!! Pauzeren doen we ook regelmatig, half 12 koffie en omdat we zo’n groot stuk gebak opeten voorlopig geen honger. Half 3 lunchen, om half 5 koffie……om 6 uur weer arriveren bij het hotel. Toch nog knap om zoveel km te maken hè? Rien heeft moeite met de donkere tunnels, slecht zicht…maar als hij zijn arm uitsteekt zodat hij de muur kan voelen lukt het wel!

Zondag 246 km gereden. Hoe de route heet weet ik niet meer, weer veel bochten….je leert veel op zo’n weekend (motor rijden bedoel ik dan hè). Ook omleidingen tegengekomen, wat voor ons niet altijd een reden was om die te volgen. Slecht stuk weg, het zou zo maar kunnen dat je het volgende bord tegen kon komen: Rini had een klein cameraatje op zijn helm om een stuk van de tocht te filmen. Waar Rini naar kijkt wordt gefilmd, nou ik kan je vertellen dat dat niet altijd met motorrijden te maken had! ’s Avonds een spel gedaan wat Bram uitgelegd had. Tranen met tuiten gelachen…..Bram moest een pornoster uitbeelden. Zelfs de eettafels in het restaurant moesten het ontgelden. Gonny moest raden; “oorvijg”. Bijna goed, Gonny, doe nog een poging. ..Uiteindelijk had ze het goed, René was ondertussen stiekem aan het filmen! Verder moesten er nog woordjes geraden worden als: Fietswieldupke, Fietsventieldopje, linker motorspiegel, rechter motorspiegel, Ellen’s motorspiegels……

Maandag, alweer de laatste dag. Het miezert maar geen reden om een regenpak aan te doen. Het klaart zo snel op dat we niet eens nat worden en besluiten om toch de voorgenomen route naar huis te rijden. Onderweg pauzeren we en zien we een oude stoomlocomotief en een Condor, motor uit het Zwitserse leger, met 350 cc Ducatiblok, bj 1964 (bron: Rien Bekkers) Na 305 km bij de Dorpsherberg aangekomen. In totaal 1200 veilige kilometers gereden, niet nat geworden en een kilo of acht zwaarder geworden (per persoon). Bij deze willen wij de organisatie nogmaals bedanken voor dit geweldige weekend, de leden voor de gezelligheid en ons groepje, Rini, Rien, Coby en Henk voor het gemoedelijke rijden en de leuke pauzes. Wij hebben er van genoten. Dan hebben we nog Wist U datjes…

• Dat Gonny “een Biertje” besteld. Vervolgens een klein pilsje overhandigt krijgt van de    serveerster. Waarop Gonny zeer verontwaardigd zegt ”Wa moet ik hier toch mi?”

• Dat de serveerster beter Nederlands kan dan Gonny Duits?

• Dat Ellen geen spiegel hoeft mee te nemen in haar toilettas?

• Dat uit betrouwbare bron vernomen, Peter Markus zes keer zijn motor heeft laten vallen.

• Dat het in de familie zit om diesel te tanken. Unne liter meer of minder Mark us nie ut

• Da ik ginne verroaier ben……

• Dat er ’s morgens twee mensen uit een éénpersoonskamer kwamen, dat ze niet werden herkend vanwege de helmen.

• Dat het heel vervelend is dat Peter Schuurmans niet mee naar huis kon.

• Dat we hem héél veel beterschap toewensen!

• Dat niet alles waar hoeft te zijn wat je in het motorboekje schrijft.

Oh ja, en da wij de pen durgeeve oan Nol Pluk Nol, nog bedankt vur de spulle brenge en hoale!

Theo en Wilma