Reisverslagen, zondag 4 september 2022
Het hoefde niet allemaal waar te zijn volgens hem. Dus ik ga mijn best doen. Gelukkig helpt het toeval, maar daarover straks meer.
De rit op zondag 4 september begon zoals gewoonlijk met verzamelen bij ons clubhuis. De opkomst was klein maar fijn; Gerard, Ellen, Herwin, Jack, Pierre, Albert, Cees, Tonnie en mijzelf. En dus besloten we dat we als 1 groep de rit zouden rijden. We reden vlotjes de route uit, iedereen vond het een mooie rit, geen idee waar we precies geweest zijn en na een bakje koffie met gebak onderweg waren we op tijd weer terug op het terras.
Kevin had hiervoor speciaal een 70+ hoempapa orkest laten opdraven (of omdat Albert jarig was geweest, dat kan ook). Het volume stond flink hoog, maar dat kon ook niet anders want die oude mensen horen natuurlijk niet zo goed. Albert gaf een rondje weg (proficiat Albert) en daarna had ik er vrij snel genoeg van; die alpenmuziek is niet helemaal mijn smaak en bovendien moest ik aan dit stukje beginnen. Meer kan ik van het ritverslag eigenlijk niet maken. Maar zoals gezegd, gelukkig helpt het toeval. En het toeval wil dat ik sinds een week (zaterdag 24 september) de knoop heb doorgehakt. Na lang wikken en wegen, wel doen, niet doen, is het nou eigenlijk wel verstandig? Je hart volgen of je verstand. Het verstand heeft er toch aan moeten geloven (en da’s niet voor het eerst).
Tegenwoordig bestaan er geen slechte motoren meer. Maar begin 2000 zeker wel. En Benelli had toen een naam hoog te houden op dat gebied. Bijzonder onbetrouwbaar. Veel te snel op de markt gebracht en nog niet helemaal uitontwikkeld. Weinig dealers. Weinig onderdelen. Te kleine accu, slechte bedrading, zuipt als een dolle, kan alleen maar Super 98 in, en zo zijn er nog wel een aantal dingen. In de top 10 slechtste motoren ooit (www.oliepeil.nl) met stip op plaats 10! Maar ook heel mooi (vind ik in ieder geval) in goud en donker rood/paars achtig. En net als de Triumph een 3 cilinder, 1130cc, zonder poespas als ABS, traction control en noem maar op.
Een paar jaar terug had ik al eens proefgereden bij een handelaar in Hapert; maar na een paar km viel er een voesteun af. Ik parkeerde toen de motor snel in de berm om de voetsteun op te halen. Maar opnieuw starten lukte toen niet meer. Handelaar gebeld en die haalde me toen weer op. Op dat moment was ik er wel klaar mee en ik heb hem toen vriendelijk bedankt.
Tot ik een paar maanden terug er 1 zag staan bij Brabant Motors in Grave, waar ik al vaker kwam voor onderhoud aan de Triumph. Vorige week opgehaald en hij doet het nog steeds!
De groeten, “die gek met die Benelli”.