Reisverslagen, zondag 1 augustus 2021

Zo net voor de zomervakantie konden we onze motoren nog een keer kietelen met een lange rit. Mark stelde voor om rond kwart over negen bij d’n Toel te verzamelen, waarop Erik hem fijntjes wees op de mail van Albert, daarin stond toch echt negen uur! ’s-Morgens slaat de twijfel nog even toe nadat buienradar is geraadpleegd, er worden flinke buien voorspeld vanuit het westen, precies over de route die Albert met veel zorg heeft uitgezet.

Na wat heen en weer geapp, wordt besloten toch te gaan rijden, jammer genoeg zonder Marcel, die liever nat wordt bij het vissen, en ook zonder Jan en Pierre, die al met vakantie zijn. Onder het genot van een goei bakske koffie, weer met veel liefde verzorgd door Kevin en Myrthe, komen we tot de conclusie dat we in oostelijke richting op beter weer kunnen rekenen en spreken af om de rit van afgelopen 12 juni nog eens te rijden, dat was er eentje uit ons “alternatieve motorweekend” die ons goed bevallen was.

De route ging via Gestel, Uden, Escharen en Gennep, richting Nieuw Bergen, langs de plek waar Albert iets te intiem met een automobiliste werd, met aan weerszijde wat schade tot gevolg. Na nog even snel gecheckt te hebben of er nog wat onderdelen geborgen konden worden, snel door naar wat onderhand onze vaste tussenstop lijkt te worden, restaurant “De Wellsche Hut”, waar, in tegenstelling tot de vorige keer, dit keer het stenen “Huisvarken” niet onheus bejegend werd door Erik. (hij kon zich nog net inhouden!) Mark en Erik trakteerden ons, vanwege hun recente verjaardag, op een drankje en een lekkere “Stramme Max”, vergezeld van de gebruikelijke slappe klets, kortom het was weer oergezellig.

Mari was intussen de route kwijt, waarop Frank voorstelde om hem te gaan zoeken, maar we vonden het toch beter om Mark kop te laten trekken, die had nog steeds het goeie spoor. We genoten volop van de vlotte rit, met nog steeds prima droog motorweer totdat we bij Helmond in een korte, fikse bui terecht kwamen, waar Mark, door de plotselinge gladheid, zijn rijderskwaliteiten nog flink moest aanspreken om een heuse “High-Sider” te voorkomen, met als enig ongemak, een sterk verhoogde hartslag en licht gekneusde kroonjuwelen! Met nog 30 km te gaan besloten we om het lot niet te tarten, en recht naar huis te rijden zodat we mooi op tijd waren voor de F1 van Hongarije, waar Mercedes andermaal de kansen van Max torpedeerde grrr.

Al met al was het weer een hele fijne motordag met fijne vrienden, ik hoop dat er nog vele mogen volgen, bedankt weer allemaal en tot de volgende….

Groeten, VFRAdje.