Reisverslagen, mag het een pontje meer zijn

Normaal gesproken zouden we dit weekend naar de Duitse Eifel gaan om te genieten van de mooie bochten en grote schnitzels. Helaas ook Corona houd ons nog beperkt in onze mogelijkheden. Daarom heeft de club gekozen om drie ritten te organiseren met vertrek vanuit ons nieuwe clubhuis en op zondag af sluiten met een bbq .

Vrijdagochtend dus verzamelen bij ons nieuwe clubhuis café Den Toel waar de koffie al klaar stond. Opkomst viel me een beetje tegen zo’n 15-16 man geloof ik. Wel was er een groep die later nog zou starten. Het was voor sommige al een tijdje geleden dat ze elkaar gezien hadden dus genoeg gesprek stof. V

oor dat we vertrokken moest Mari v. W. nog een sanitaire stop maken ik weet het niet of onder de indruk was wat zijn voorganger geproduceerd had of hij zelf maar toen hij naar buiten kwam liep hij er bijna de glazenschuifpui uit.

Oké de rit ging richting Gelderland en een stukje Utrechtse heuvelrug. We waren nog maar even onderweg toen we aansloten bij de Verrekes groep dit duurde niet lang want Ad verloor zijn kenteken plaat gelukkig had Eric dit gezien. Via de landelijke 60 km weggetjes richting de dijken gereden waar het lekker rustig was. Jammer was wel dat de begroeiing bijna één meter hoog was zodat je niet door de bocht kon kijken.

Aangekomen bij het eerste pontje er zouden er later nog 3 meer volgen. Aan de overkant richting Wageningen en Rhenen waar we na zo’n anderhalf uur onze eerste en achteraf bleek enigste koffie stop hadden.

Hierna de route weer opgepikt waar links en rechts ook al mensen waren ingelicht dat we langs zouden komen en stonden enthousiast naar ons te zwaaien en te toeteren. Werd steeds drukker op de weg met overig verkeer waaronder veel vrachtwagens.

Via Culemborg richting Waalwijk ondertussen weer een pontje getrotseerd langzaamaan kwam ons clubhuis weer in zicht. Waar we na een drankje genuttigd te hebben weer huiswaarts zijn gegaan ter voorbereiding op dag twee.

Gr. Groep bijna Grijs