Reisverslagen, vrijdag 11 juni 2021

Donderdagavond 10 juni Ik was helemaal klaar voor het “motorweekend”. Vrijdag vrij, motor getankt, helm gepoetst. Ik had er zin in.

Toen appte onze voorrijder dat hij vrijdag overdag geen tijd had en dat hij de avondrit wilde rijden. Er waren in ons groepje meer die dat goed uit kwam. Ik dacht GNDJ, daar heb ik geen vrij voor gevraagd. Toen de voorzitter maar gebeld, wanneer hij wilde rijden. Hij zei: “Ik vraag Joep wel of hij geen voorrijder wil zijn.” Deze taak wilde Joep wel op zich nemen, zodat dat wij toch overdag konden rijden. Normaal ben ik niet blij met het bordje POLITIE VOLGEN, maar deze keer wel. Vrijdagmorgen was het een historisch moment MC Olland starte voor de eerste keer bij Kevin (D’n Toel). Iedereen was mooi op tijd en de koffie smaakte goed. De poetsploeg had goed z’n best gedaan, dat bleek wel. Want Mari v. Weert zag niet het verschil tussen een dichte en een open deur.

Wij vertrokken met 4 man, namelijk Joep, Herwin, Tonnie en ik. De route ging richting de eerste pont van die dag in Ooien. Daarna reden we een mooi stuk door de Betuwe. Daar heb je veel mooie dijkjes. Het was nog vrij rustig op de weg, dus het reed lekker. Al snel stonden we weer bij de volgende pont. Die dag zouden wij 4x oversteken. Het was gemakkelijk met betalen. Ieder betaalde één keer voor de hele groep. Toen we overgestoken waren naar Wageningen, werd het onderhand tijd voor koffie. In Rhenen hadden we een mooi terras gevonden. De koffie was goed. Maar toen Herwin vroeg of ze er iets bij hadden, bleek dit alleen melk en suiker te zijn (wel goed voor de lijn).

De route ging verder over de Utrechtse Heuvelrug, dit is een mooi gebied waar we niet zo vaak komen. De route liep via mooie achteraf weggetjes en dan weer over iets drukkere wegen, maar dit kon de pret niet drukken. Toen we de pont van Culemborg gehad hadden, was het tijd om iet te eten. Dit kwam goed uit, want we reden recht op het terras van de “Havenmeester”. Waar de broodjes kroket en frikandel goed smaakte.

Daarna was het tijd om weer richting het zuiden te gaan. Via Leerdam, waar sommige moesten tanken, gingen we de laatste keer de boot op richting Brabant. Via Waalwijk en Helvoirt ging het rap op huis aan. Maar zoals altijd zit het venijn altijd op het laatst. In Esch lag de weg open, zodat we heel Esch gezien hebben. Je zou denken dat Tonnie daar de weg wel kent. Maar die kwam er ook niet uit. We hebben daarom maar de borden gevolgd. Die stonden er ook niet voor niets. Bijna thuis liet Herwin nog even zien dat hij het nog niet verleerd was. Je zou toch niet zeggen dat hij al bijna met pensioen gaat als je hem zo ziet rijden!!!!!

Bij Kevin hebben we nog wat gedronken en na gepraat: - Het was een mooie dag - Een mooie route - En mooi groepje

Dit was pas de eerste dag van het weekend, dus dit beloofd nog wat.

Groet Jack