Motorweekend 2015 verslag van de kleinste groep,
Ja jullie lezen het goed. We hebben er weer een naam voor een groep bij. We hadden al de Langzame Groep en de Snelle Groep, maar nu hebben we er ook een Kleine Groep bij. Want wij, Tonnie-Joep-en ik, hebben met z’n drieën gereden naar het motorweekend.
Zo’n klein groepje heeft zijn voor-en nadelen. Het nadeel is als je zoals ik met twee bestuursleden rijdt het verslag moet gaan schrijven. Want volgens de voorzitter is het bestuur hiervan vrijgesteld. Het voordeel van een groep van drie is dat je met nooit meer dan twee “mauwers” in de groep zit. (geintje). Maar nu het verslag. Na eerst een lekker bakje koffie THUIS te hebben gedronken, was het tijd om naar de Dorps te gaan. We zouden om 09:15 uur vertrekken. Met het Ollands kwartiertje erbij vertrokken we precies om 09:30 uur. Na een mooie route via Oost-Brabant werd er koers gezet naar Duitsland. De plaatsen ben ik vergeten, maar diegene die mee geweest zijn hebben het zelfde gereden en de rest kan het zelf navragen bij Albert.
Na anderhalf á twee uur rijden was het tijd voor koffie en een ‘kuukske’ . Daar dacht de groep van Mari v.W. er ook zo over. Dus hebben we gezellig met 9 man zitten buurten. De tweede etappe was niet zo spectaculair, maar wel noodzakelijk om dichter bij ons reisdoel te komen. Als de eerste heuveltjes van de Eifel in zicht zijn wordt het tijd om wat meer ‘druk’ op de trekas te krijgen. Oftewel tijd om iets te gaan eten. Wederom werd het weer het zelfde etablissement als de groep van Mari v.W. De man van het restaurant zei: “Als jullie allemaal het zelfde kiezen, maak ik wel iets klaar.” Het werd dus negenmaal schnitzel met friet. Na het eten werd de route steeds mooier en kwam het einddoel steeds dichter bij.
Een tijdje geleden vroeg ik aan Albert: “Waar gaan wij eigenlijk heen met het motorweekend?” Hij zei: “We liggen in Hotel Zonneblik in Lütz.” Dit had ik echter iets de letterlijk genomen. Want toen we bij het hotel waren wilde ik draaien, maar had niet in de gaten dat het daar nogal steil was. En dat mijn ene been aan de lage kant te kort was. Het gevolg was dat ik niet in Hotel Zonneblik lag maar ervoor. Het resultaat was dat mijn motor krassen had en de koppelingshendel krom was. Henk van Weert wist een adres in de buurt waar ze dat wel konden maken.
Dus op vrijdag wij met heel onze groep (3 man) daar naar toe om het te laten maken. Dit was zo gebeurd. Daarna hebben wij een hele mooie route langs en over de Moezel gereden. Ongeveer 290 kilometer. Het was heel de dag prachtig weer. Rond half 6 werd het steeds donkerder. Maar we waren bijna terug bij ons hotel dus wat kon ons gebeuren. Die borden dat de weg afgesloten was zagen wij wel zes keer. Daar konden we wel langs dachten we. Niet dus. Met als gevolg dat we dat steile weggetje weer helemaal terug moesten. Maar we waren voordat het echt begon te regenen terug bij het hotel. Daar waren al een paar groepen van vrijdag gearriveerd en de rest volgde nog. We hadden nog een gezellige avond.
Ik zou echter zaterdag weer naar huis gaan, want ik wilde een feest niet missen. Zaterdag zouden Driek en Maria Termeer ook terug gaan. Dus kon ik mooi met hen terug rijden. Het regende ’s morgens flink, dus werd de terugtocht maar even uitgesteld. Op een gegeven moment zei Driek: “’t wordt voorlopig nog niet droog. Zullen we maar aanrijden? En over de snelweg gaan.” Dit was een goed plan, dus zijn we maar vertrokken. Na ongeveer een uur klaarde het iets op en werd het langzaam droger. Over de snelweg is het saai maar het schiet wel op. Na de koffiestop was Olland rond half 3 weer in zicht. Zondag bij de Dorpsherberg mijn tas opgehaald en nog even nagebuurt met de rest die toen ook terug waren. Daar hoorde ik dat Tonnie en Joep de kleinste groep opgeheven hadden. En de overgebleven leden maar over de andere groepen verdeeld hadden. Het was een mooi weekend met mooie ritten, veel mooi weer, een beetje regen en veel mooie klets. Kortom: Ik zou zeggen volgend jaar maar weer.
Groeten Jack Merks.