De Pen, Nannie Claes (clubblad 2-2005)

Anita…….bedankt!!!

Ik vind het echt keisympathiek dat je aan mij hebt gedacht toen je van die pen afmoest en mij daarmee de twijfelachtige eer hebt gegeven, voor de tweede keer, een stukje in dit blad te mogen schrijven. Volgens mij heb ik de eerste keer een route beschreven en heeft Joep het er al eens een keer uitgebreid over gehad over hoe het is gekomen dat wij hier in Olland zijn komen wonen. Daarnaast heb ik geen verstand van motoren (ik weet nog net dat Joep op een rode rijdt) dus waar moet ik het in godshemelsnaam over hebben. Nou doe ik wel net alsof ik er een hekel aan heb maar stiekem vind ik het toch wel leuk want ik lees het motorblad iedere keer weer met veel plezier. Misschien moet ik dan maar iets over mezelf vertellen (nee, nou niet meteen doorbladeren). Zoals gezegd ben ik dus Nannie, 43 jaar, al 25 jaar samen met Joep en 8 jaar moeder van Mae. Een half jaar geleden is ons gezin uitgebreid met een hond genaamd Qlingel (een Hovawart voor de kenners onder ons) die werkelijk geweldig goed naar mij luistert. (ik bedoel dus naar iedereen behalve mij). Maar dat geeft niks want dat is gewoon the story of my life. Oorspronkelijk kom ik, net als Joep, uit Best en heel lang geleden heb ik met wissselend succes respectievelijk de Mavo, Havo en de toeristische opleiding bij Schoevers doorlopen.Daarna kon ik meteen bij de Kamer van Koophandel in Eindhoven aan de slag en daar werk ik, weliswaar door de jaren heen op verschillende afdelingen, nog steeds aan de receptie. Samen met Elise van de Braak geef ik korfbaltraining aan de pupillen van Odisco (en dan te bedenken dat ik net zoveel verstand heb van korfbal als van motoren), ga samen met Marga mee naar alle wedstrijden als leidster en zit ook in het bestuur. Ik zit in het bestuur van de buurtvereniging en op dinsdag en donderdag ben ik overblijfmoeder op school. Op maandag volley ik bij de Holmhoppers en in een poging om af te vallen ga ik twee keer in de week naar de sportschool. Daarnaast lees ik heel erg veel en word ik geacht thuis de zaak een beetje recht te houden dus, al met al, heb ik het best wel druk, al zeg ik het zelf. Het bevalt ons, alledrie, heel erg goed in Olland. We zijn aardig ingeburgerd en ik moet zeggen dat we snel in de gemeenschap opgenomen zijn. Ik denk dat dit het wel zo’n beetje was dus ik brei er een eind aan en maak meteen van de gelegenheid gebruik de pen door te geven aan Jola Essens.

Jola, aan jou de eer!!!